
سازمان در هر سه بخش گردشگري، ميراث فرهنگي و صنايع دستي بسيار پر اهميت است. بهويژه از ديد فرهنگي، چرا که اگر بخواهيم فرهنگ و تمدن ايراني را به جهان معرفي کنيم، بايد ميراث فرهنگي زندهاي داشته باشيم تا بتوانيم سايتها و موارد جديدي را از طريق ثبت داخلي و بينالمللي به آن اضافه کنيم.
برخي از کوچهها و شهرهاي ما خود يک ميراث فرهنگي است، اگر بتوانيم مهندسي ظاهري آنها را حفاظت کنيم، اين امکان وجود دارد که داخل آن را تغيير داد تا بتوان راحتتر از آن استفاده کرد اما نما و مهندسي بيروني بايد باقي بماند.
خوب است لااقل در يک محله از يک شهر با معماري سنتي که ما زياد داريم، بتوانيم نماي ظاهري شهر را بهصورتي که وجود دارد، نگهداري و حفاظت کنيم.
بسياري از آثار باستاني را ميتوانيد به هتل تبديل کنيد و اين يکي از راههاي نگهداري آنهاست. مثلاً در کشور اسپانيا خيلي از بهترين هتلها همان آثار باستاني آن کشور است و به اين خاطر قيمت گرانتري هم دارند، ورودي و ساختمان همان است و داخل آن را تغيير دادهاند و تجهيز کردهاند.
ما بايد بررسي کنيم که از چه راهي ميتوانيم هم اثر باستاني را حفظ کنيم و هم به جاي هزينه کردن براي آنها، درآمدزايي داشته باشيم.
ايران آثار فراواني وجود دارد که بايد آنها را به عنوان ميراث فرهنگي و آثار باستاني حفاظت و حراست کنيم و اينگونه از فرهنگ حفاظت نماييم. با حفظ اين اماکن، ميتوان گذشته، فرهنگ، فکر، زندگي و معماري ايراني را به ديگران معرفي کرد.در اين مورد بايد کار تبليغي نيز کنيم، بايد هزينه کنيم و آثارمان را به دنيا معرفي نماييم. از جمله زيباييهاي فرهنگي، باستاني و طبيعتمان را، چون ما کشور بزرگي با تنوع آب و هوايي و اقليمي هستيم.
برخي جاهاي ايران اگر مقداري در آنها سرمايهگذاري کنيم بينظير است، بايد بخش خصوصي را به ميدان بياوريم.
(برگزیدهای از سخنان رئیس جمهور در دیدار با معاونین و مدیران سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در تاریخ 5 خرداد 1393)